بسم الله الرحمن الرحیم

بیانیه خداحافظی از تدریس

با عرض سلام خدمت دوستان عزیز و ارجمند و گلم 

در ماه های اخیر فکرهایی کردم که با توجه به آنها تصمیم گرفتم تا از تدریس برای همیشه خداحافظی کنم

خیلی مهم نیست که دلایل گفته شود

ولی در بیانیه اعلام شده به ذکر چند نکته بسنده مینمایم

ابتدا میخواهم تشکر نمایم از یک سری از دوستان و همکاران عزیزم

ابتدا از دوست عزیزم آقای شبستری که واقعاً در شکوفایی من بسیار  تأثیرگذار بود

دوم از جناب آقای مهندس نریمانی که در اعتماد به من در طول دوران تدریس بیشتر اعتماد را به من انجام داد

در پایان از همکاران عزیز و گرانقدرم در مجتمع فنی تهران سابق یا همان مجتمع فناوران کنونی 

البته در این مرکز باید از دوستان بسیار زیادی تشکر نمایم

از دوستان قدیمی خودم، خانم عبدی، همکاران عزیز خانم فراهانی، خانم عطارزاده، استاد دریایی واشیان و ...

ولی بطور خاص باید از آقای خاک که ارادت خاصی به ایشان دارم و توجه زیادی نیز به بنده داشته اند تشکر نمایم

همچنین از همکاران بخش برنامه ریزی خانم  موسوی و خانم امامی گرامی

و در نهایت از تمامی شاگردانی که استاد خودشان را تحمل کردن، در تمامی شرایط با تمامی کاستی ها و در نظرسنجی ها نظر لطف خودشان را شامل حال استاد نموده اند و نظر خوب را برای من مینوشتن و همیشه برای استاد کوچک خودشان آرزوی خوشبختی میکردن


داشتم با خودم فکر میکردم، دیدم استاد بودن، البته مربی بودن کار سختی است

چند حالت دارد

استاد بودن انرژی زیادی میخواهد، باید سعی کنی که هر روز به روز باشی محیط شادی برای دانشجویان ایجاد کنی، البته من به روز بودنم را همیشه سعی میکردم داشته باشم ولی انرژی را احساس میکنم که نمیدانستم  برای دانشجویانم تامین کنم

میروم تا آنهایی را که خودم تربیت کرده ام و انرژی بیشتری نسبت به استادشان دارند بتوانند در این عرصه خدماتی انجام دهند که در خور تقدیر و تشکر باشد

از قدیم شنیده ام که میگویند انسانها اگر در اوج، خداحافظی کنند همیشه بهترین حالت را انتخاب نموده اند. دوست ندارم زمانی خداحافظی کنم که دیگر کاربرد اساسی خود را از دست داده باشم

مشکلات برای مطرح کردن همیشه زیاد است، ولی من نمیخواهم از مشکلات بگویم

فقط به ذکر چند نکته ظریف اشاره میکنم که احساس میکنم ذکر آنها بسیار واجب و ضروری است

چند خصوصیت را در باره خودم میگویم و آنها را از شما میخواهم که رعایت کنین

1- همیشه سر موقع به کلاس می آمدم

همیشه زود و سر وقت به کلاس می آمدم، نه بخاطر اینکه فردا بگویند که استاد احمدی خیلی آدم مقرراتی بود، نه، به این خاطر بود که دانشجویان و دوستان من از من یاد بگیرن و سر قول و قرار و وقت همیشه دقیق باشن و یک خاصیت از کسی که برایشان تاثیرگذار بود دریافت نمایند

2- همیشه سر کلاس خندانم

این خندان بودن من، به این دلیل نیست که من هیچ غصه ای ندارم و یا قبل از کلاس برای من اتفاقی بد نیافتاده است

ولی میخواستم این رو به دانشجویان خودم یاد بدهم که لزومی نداره ناراحتی خودمون رو به همه انتقال بدهیم و بعضی مواقع هم باید سعی کنیم در اوج ناراحتی خودمون بقیه رو خوشحال کنیم

3- همیشه توی کلاسام بیشترین انرژی رو میگذاشتم

میخاستم یاد بدم به دانشجوهام که اگه روزی خواستین معلمن بشین، شرایط داره باید همه ی سختی هاش رو به تن بخری و فقط داشتن اطلاعات برای شغل معلمی کافی نیست

4- همیشه نوشته های جالب مینوشتم

البته از نظر خودم جالب بود، دوست داشتم که این جملاتم بدونه حتی یک نفر رو آروم کنه و مشکلش رو حل کنه

و امیدوارم که این کار رو کرده باشه

از تمامی دوستانی که من رو محرم دونستن و با من درد دلهاشون رو گفتن هم تشکر میکنم و بدونن که درد دل هاشون برای همیشه پیش من باقی خواهد ماند

در پایان میخواهم بگویم که اینجانب استاد حسن احمدی در پایان آخرین دوره ای که به عهده گرفتم که در روز معلم سال 1393 به پایان میرسد از حوزه تدریس خداحافظی خواهم کرد.

امیدوارم دوستانی که با من همکار بوده اند یا کسانی که دانشجوی بنده بوده اند به خاطر کم کاری های من و هر کمی و کاستی که داشته ام مرا عفو نمایند، از تمامی دوستان خود طلب عفو مینمایم.

اگر روزی بخواهم به این حوزه برگردم زمانی خواهد بود که تمامی خاصیت های بالا را در خود ببینم.

با تشکر فراوان از تمامی حامیان خود

مدیرعامل شرکت آمارپژوهان جوان

حسن احمدی

1392/11/22